การเงินการบัญชี

การใช้หลักการของ FIFO เป็นวิธีการจัดการวัตถุดิบหรือสินค้าคงคลังที่ใช้หลักการว่ารายการวัตถุดิบหรือสินค้าที่เข้ามาก่อนสุดจะถูกเบิกใช้ก่อน กล่าวอีกนัยหนึ่ง คือ สิ่งที่เข้ามาก่อนจะถูกนำไปใช้งานก่อน การใช้หลักการของ FIFO ช่วยให้ธุรกิจสามารถจัดการวัตถุดิบหรือสินค้าคงคลังให้มีประสิทธิภาพและลดความสูญเสียจากการหมดอายุของวัตถุดิบหรือสินค้าได้

จำนวนเงินที่ต้องใช้ในการผลิตสินค้า โดยนับจากการรวมต้นทุนทั้งหมดแล้วหารด้วยปริมาณสินค้าที่ผลิตขึ้นมา ค่าเฉลี่ยนี้เป็นตัวบ่งชี้สำคัญในการตัดสินใจเกี่ยวกับการผลิต เนื่องจากสามารถช่วยในการกำหนดราคาขาย และการวางแผนการผลิตอย่างมีประสิทธิภาพ

สินค้าหรือวัสดุที่ใช้ในกระบวนการผลิตหรือบริการของธุรกิจ แต่มักมีช่วงเวลาการใช้งานที่สั้นและมีการใช้จ่ายเป็นประจำ ซึ่งเป็นสินทรัพย์ที่ไม่มีอายุการใช้งานมีลักษณะเป็นสินทรัพย์หมุนเวียนที่ใช้แล้วหมดไป ไม่สามารถนำกับมาใช้ได้อีก เช่น กระดาษที่ใช้ในการพิมพ์เอกสาร, หมึกพิมพ์, ปากกา, และวัสดุสำนักงานอื่น ๆ เป็นต้น

การบันทึกวัสดุสิ้นเปลืองในบัญชีการเงินเป็นการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการซื้อและการใช้งานของวัสดุเหล่านั้น เพื่อให้เกิดการควบคุมการใช้จ่ายและการติดตามการเงินของธุรกิจได้อย่างมีประสิทธิภาพและถูกต้อง นอกจากนี้ เมื่อมีการบันทึกวัสดุสิ้นเปลืองในบัญชีการเงิน จะช่วยให้สามารถวิเคราะห์ค่าใช้จ่ายและจัดการการเงินในธุรกิจได้อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อการตัดสินใจทางธุรกิจอย่างมีมาตรฐานและชัดเจน

การให้เงินในรูปแบบของค่ามัดจำหรือการจ่ายเงินล่วงหน้าโดยลูกค้าหรือผู้ใช้บริการ ในการจองหรือเช่าสินค้าหรือบริการใดๆ เช่น การเช่าอสังหาริมทรัพย์ การจองโรงแรมหรือการจองตั๋วเครื่องบิน การซื้อสินค้าหรือการใช้บริการต่างๆ เป็นต้น ซึ่งมักจะเป็นส่วนหนึ่งของราคาหรือค่าบริการที่จะต้องชำระในอนาคต เงินมัดจำจะถูกนำมาใช้เพื่อยืนยันการจองหรือเพื่อประกันความเสียหายหรือความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น และจะถูกส่งคืนให้กับลูกค้าหรือผู้ใช้บริการเมื่อทำสิ่งที่ตกลงสำเร็จ และชำระเงินสมบูรณ์ตามเงื่อนไขที่กำหนดไว้ล่วงหน้า การมัดจำนี้จะมีเงื่อนไขและข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับการคืนเงินและการใช้เงินมัดจำในกรณีที่เกิดข้อขัดแย้งหรือปัญหาต่างๆ อย่างไรก็ตามการมัดจำเป็นวิธีที่น่าเชื่อถือในการให้ความมั่นใจในการดำเนินการธุรกิจหรือการทำธุรกรรมต่างๆ ระหว่างฝ่ายผู้ให้บริการและผู้ใช้บริการ

กระบวนการที่องค์กรหรือธุรกิจใช้ในการจัดการเงินสดที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายเล็กๆ หรือรายจ่ายที่เกิดขึ้นบ่อยๆ ซึ่งมักจะไม่คุ้มค่าในการเตรียมเช็คหรือการโอนเงินผ่านธนาคาร เช่น ค่าถ่ายเอกสาร ค่าใช้จ่ายสำหรับการซื้อเครื่องเขียนสำนักงาน หรือค่าใช้จ่ายอุปโภค บริโภค เป็นต้น การจัดการเงินสดย่อยมีความสำคัญในการควบคุมการใช้จ่ายและระบบบัญชีขององค์กรให้มีประสิทธิภาพและถูกต้อง โดยการบริหารจัดการเงินสดย่อยจะเริ่มต้นด้วยการกำหนดจำนวนเงินสดย่อยที่เหมาะสมตามความต้องการและปริมาณการใช้จ่ายขององค์กร จากนั้นจะต้องมีการจัดการในการจ่ายเงินสดย่อยนี้อย่างเป็นระบบ รวมถึงการบันทึกการใช้จ่ายและการเติมเงินสดย่อยอย่างเหมาะสม เพื่อให้การใช้จ่ายมีการควบคุมเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด

บัญชีเงินฝากแบ่งออกเป็น 3 ประเภทใหญ่ คือ เงินฝากออมทรัพย์ เงินฝากประจำ และเงินฝากกระแสรายวัน รวมถึงบัญชีเงินฝากประเภทอื่นๆ อีก 3 ประเภท คือ บัญชีเงินฝากประจำรายเดือนแบบปลอดภาษี บัญชีเงินฝากแบบขั้นบันได และบัญชีเงินฝากเงินตราต่างประเทศ ซึ่งสถาบันการเงินแต่ละแห่งอาจจะมีชื่อเรียกที่แตกต่างกันแต่โดยปกติจะมีลักษณะพื้นฐานดังนี้